Είχα ξεχάσει πώς είναι να ανήκεις κάπου
Να γελάς από τη ψυχή σου
Να ζης τη στιγμή…
Δεν ήξερα πως μπορείς να είσαι τόσο ήρεμος και χαρούμενος
Αυτό δεν το είχα ζήσει ποτέ.
Δεν περίμενα πως θα ένοιωθα τόσο έντονα πράγματα που δεν θα με ενδιέφερε ο έξω κόσμος…
Δεν θυμόμουν τη χαρά του να ανήκεις σε κάποιον. Να εξαρτάσαι…
Να θές να ζης το χαμόγελό της.
Ζω το σκίρτημα του Έρωτα, σαν μικρό παιδί που τον συναντά πρώτη φορά…
Questioni di feeling 
Ποτέ δεν είναι αργά, σταφυλάκι μου!!!! 🙂
Στην υγεια της επομενης,που θα εχει..αισθηματα!!!Οπα,οπα..τραλαλα..λαλα!!!
Ντερτονιτιδα θα..κολλησουμε!!!!
@ΓΛΠΤ: Το ξέρω και χαίρομαι. Δεν φαντάζεσαι πόσο…
@Κώστα: Δεν το βρήσκω το χιούμορ σου καθόλου αστείο, ειδικά όταν αναφέρεσαι σε άτομα με τα οποία νοιώθω τόσο ιδιαίτερα και ξεχωριστά.
Αν σε χαλάει μηπως κολλήσεις ντερτονίτιδα, μπορείς και να αποφεύγεις το μέρος. Ίσως και να μην είναι κατάλληλο για σένα after all…
Δεν ειχα σκοπο να θιξω τιποτα και προπαντος κανενα προσωπο.
Απλα την ωρα που διαβαζα το ποστ σου επαιζε στο Ντερτι το τραγουδι με τους στιχους που….μονο αντεγραψα!
Εετσι απλα!
Ζητω συγγνωμη αν ..φαινεται αλλοιως!
Και επειδη μου το ζητας…αν και πολυ διακριτικα!!!
δεν θα ξαναπατησω στον χωρο εδω!
Μπράβο, δρα σταφύλι! 😉 Να το χαρείς! 😀
σταφυλάκι, δεν χρειάζεται να φανταστώ!
Ξέρω (ακούω, διαβάζω, «βλέπω» ) 😉
και χαίρομαι κι εγώ πολύ και για τους δυο σας! 🙂
🙂
Μικρέ γιατρέ ωραίο κείμενο, κορυφαία φωτό!
@KV: Μικρός όταν λέμε; Η φωτό πάντως δεν είναι δικιά μου, άλλος κερατάς την έβγαλε…
Οι κωλοφωτιές τί κάνουνε; Πετάνε πετάνε;
όχι μικρός σαν τα νανάκια μου πάντως … πωωωωω πω βρε παιδί μου, μην πει κανείς καλή κουβέντα!
Οι νανο-μπάϊο-λαμπίδες ΔΕΝ πετάνε (κολυμπάνε ενίοτε), αλλιώς θα τις λέγαμε νανο-κόπτερα ή νανο-απάτσι! Ε-ΜΑ!
@KV: Α! Άρα είναι μικροί φωσφορίζοντες β’ατραχοι, που τους έχετε ταράξει στη ραδιενέργεια γι’ αυτό και φωσφορίζουν, ε;
Όσο για τα καλά λόγια, είδες να λέω κάτι για τα σχόλια σου για το κείμενο; Ε, είδες;
Εεεεεεεεε;
Όχι αλλά σε είπα μικρό γιατρό και παρεξηγήθηκες!!! 😀
Σιγά μην καταφεύγουμε στην ραδιενέργεια, άσε που οι βάτραχοι κάνουν hop hop, ενώ τα νανάκια μου πάλι, όχι!
Α τα εχεις ΚΑΙ σε καταστολή τα έρημα…
(συνεχεια) Καλά μαρή δεν βλέπεις τα σχόλια που σου αφήνω σε σένα και βλέπεις τούτα εδώ;
σιγά μην τα έχω σε καταστολή !!! Είναι ήσυχα!
(βιάστηκες!!!! 🙂 )
@KV Μπα εσύ αργησες:)
🙂
🙂
🙂
🙂
ήταν που έγραφα την εμπεριστατωμένη επιστημονική απάντηση ΚΑΙ το δακτυλάκι!
οι πυγολαμπίδες μου φέρνουν στο μυαλό φωτιά…και η φωτιά έρωτα…
οι πυγολαμπίδες έχουν και λίγο από έρωτα μέσα elafini!!!!
και κάπου διάβαζα πως οι πυγολαμπίδες έχουν διαφορετικούς κώδικες αναβοσβήσματος για να αναγνωρίζει το αρσενικό το κατάλληλο θηλυκό 😉
Ο, Παναία μου, Παναία μου,επιτέλους σμίξαν ταηδόνια και δεν βλεπουν μπροστά τους ούτε τα βατραχάκια στους βράχους. προσοχή αγαπημένοι μουλ, προσοχή.
@ελαφίνι: Κι ο Έρωτας πυγολαμπίδα είναι…
@Ριτσα: Ευχαριστούμε… 🙂
@ΚV: Θες κι άλλο;;;
να μην ρωτήσω, έτσι;;;;
@KV: άστα πολλά λόγια γιατί ανεβάσαμε ποστ…
μαλιστα