Deer hunter

Μέσα στο γενικότερο μπάχαλο της ευρωπαϊκής Ελλάδας, σήμερα το πρωί, πίνοντας το καφεδάκι μου, σερφάροντας σε blogs φίλων, εφημερίδες, ιατρικά sites, έχω το net radio συντονισμένο στο ΣΚΑΙ και ακούω μία συζήτηση (;) σχετικά με το κυνήγι και την απαγόρευσή του φέτος, εξαιτίας των πυρκαϊών. Από τη μία κάποιος εκπρόσωπος της ένωσης κυνηγών, υποθέτω, από την άλλη κάποιος – προφανώς – αντιμαχόμενος της κυνηγεσίας.

Μου έκανε εντύπωση, το μένος και των δύο, να υποστηρίξουν τα δικά τους «δίκαια». Επειδή, η επαφή μου με την Ελλάδα, είναι πια περιφερειακή και μιας και έγινα κυνηγός στη Σουηδία, γνωρίζω τα της σουηδικής νομοθεσίας και νοοτροπίας, ας μου επιτραπεί να μιλήσω, λίγο, ως «τρίτος» με την εμπειρία μου, από τα ξένα.

Κατ’ αρχήν, απορούσα γιατί ο κυνηγός αυτός εξέφραζε την δυσαρέσκειά του, για την γενικότερη απαγόρευση, στην ελληνική επικράτεια. Ας μου επιτραπεί, να πω ότι θα έπρεπε να νοιώθει τυχερός που απαγορεύτηκε μόνο για φέτος, μετά την καταστροφή που υπέστη, η χώρα μας.

Όμως ας κάνω μια σύγκριση της Σουηδίας με την Ελλάδα, στα του κυνηγιού και τους κανόνες που διέπουν το κυνήγι. Ας αρχίσουμε με το πού μπορεί κάποιος να κυνηγά. Για όσους δεν γνωρίζουν, η Σουηδία, διαθέτει απίστευτη ποικιλία ζώων και πτηνών, καθώς επίσης και δασών. Ο αριθμός των θηραμάτων ή ζώων, αν θέλετε, είναι απίστευτα μεγάλος. Όμως αυτό δεν σημαίνει, ότι βουτάς το… λιανοντούφεκο, που λέει κι ο dream rider και ανεβαίνεις στο βουνό, ως άλλος Άρης Βελουχιώτης και ντουφεκάς ό,τι κινείται και πετάει… Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες, για το πού κυνηγάς. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να διαθέτεις είτε εσύ είτε κάποιος φίλος ή τρίτος έκταση, ανάλογη με το είδος του θηράματος που θέλεις να κυνηγήσεις (πχ ελάφι, ο νόμος ορίζει ότι για ένα ελάφι, πρέπει να έχεις έκταση τουλάχιστον 100 εκταρίων. Γηλαδή, αν έχεις 50εκτ. δεν μπορείς να κυνηγήσεις ελάφια εκεί πέρα). Άλλη εναλλακτικ, είναι να νοικιάσεις έκταση που σου παρέχει το κράτος και στην οποία ορίζεται σαφώς τί σου επιτρέπεται να κυνηγήσεις. Προσωπικα προσπάθησα να νοικιάσω μια έκταση, πολλών εκταρίων, η οποία, εξαιτίας του ότι συνόρευε με βασιλικές εκτάσεις το είδος του κυνηγιού, περιορίζετο σε λαγούς και πτηνά. Το ενοίκιο, κυμαίνεται, ανάλογα της γεωγρφικής θέσης και των ειδών που διαθέτει και μπορείς να κυνηγήσεις και σε κάθε περίπτωση, μόνο φτηνό δεν είναι. Τρίτη εναλλακτική, να νοικιάσεις από ιδιώτη, οπού εκεί οι τιμές είναι τέτοιες, που σε συμφέρει να αγοράσεις μετοχές σε … πετρέλαιο, αντι να πληρώσεις τέτοιο ενοίκιο…Τέλος, μπορείς να γραφτείς μέλος σε κυηγετικό σύλλογο και να περιμένεις πότε θα σε φωνάξουν…

Πάμε παρακτάτω… Δεν μπορείς να βγεις για κυνήγι, χωρίς να έχεις κάνει τεστ για την ικανότητά σου στην σκοποβολή. Εννοώ ότι αν θες να κυνηγήσεις ελάφια (κυρίως) οφείλεις να έχεις βεβαίωση, ότι έχεις πάει σε σκοπευτικό κέντρο και έχεις κάποιο μίνιμουμ στα στάνταρτς τα οποία θέτει ο νόμος. Οφείλεις!

Όμως το πιο σημαντικό είναι η συνηδειτοποίηση των κυνηγών, ότι οι νόμοι καθώς και η φροντίδα των βιοτόπων και των ζώων, γενικότερα, είναι εκ των ών ούκ άνευ. Δεν νοείται κυνηγός, να μην φροντίζει, ειδικά το χειμώνα, να αφήνει, τροφή (σε ποσότητες μεγάλες, παρακαλώ) στα δάση τα οποία έχει υπό την κατοχή του ή την ευθύνη του, ή να μην φροντίζει με κάθε τρόπο τη ζωή και την ανάπτυξη της χλωρίδας και της πανίδας. Δεν υπάρχει κυνηγός που θα βγεί να κυνηγήσει με λάθος εξοπλισμό (σφαίρες, όπλα κτλ). Παράδειγμα, ο νόμος ορίζει ότι για το κυνήγι θηραμάτων που ζουν σε παραποτάμιες ή παραλίμνιες περιοχές, υποχρεούται ο κυνηγός, να φέρει σκύλο εκπαιδευμένο, να βρήσκει τα νεκρά θηράματα.

Σε περίπτωση, που τραυματιστεί κάποιο θήραμα, οφείλει ο κυνηγός να φέρει ή να καλέσει ειδκά εκπαιδευμένο σκύλο, ανιχνευτή, να μπορέσει να βρει το θήραμα.

Φέτος στο νομό που ζω απαγορεύτηκε το κυνήγι του καθ’ημών καριμπού.

Κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε, παρά το γεγονός ότι είναι το πλέον δημοφιλές και διαδεδομένο κυνήγι στη Σουηδία. Και δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς διότι όλοι γνωρίζουν, ότι για να κυνηγήσεις κάτι, πρέπει πρώτα να το έχεις διαθέσιμο.

Για άλλη μια φορά, η έλλειψη, πραγματικής παιδείας, στην Ελλάδα, δείχνει πόσο πίσω είμαστε από αυτό που εννοούμε «ευνομούμενη κοινωνία». Θεωρούμε, κακώς, ότι οι εξετάσεις και οι νόμοι είναι διαφορετικά από την πρακτική και την καθημερινή ζωή. Τους νόμους και το κράτος το θυμόμαστε μόνο όταν μας βρει κανένα κακό, κούφια ώρα. Είχε γίνει γνωστό, ότι μετα τις πυρκαγιές στην Ηλεία, είχαν βγεί οι μάγκες στο βουνό και κθηγούσαν τα πουλιά που δεν είχαν που να πάνε… Ναί, ίσως να μην υπήρχε η απαγόρευση, αλλά εσύ που το έκανες, είσαι τόσο ηλίθιος που πρέπει να έρθει το κράτος να στο απαγορεύσει;

Θεωρώ λοιπόν, ότι καλώς το κράτος απαγόρευσε το κυνήγι στην Ελλάδα, θεωρώ κακώς που το κράτος δεν κινητοποιείται και να είναι πιο αποτελεσματικό στη σύλληψη των λαθροθηρών, των κυνηγών που βγαίνουν για κυνήγι με λάθος όπλα, σφαίρες, σε λάθος ώρες, εποχές. Οι νόμοι υπάρχουν για να τηρούνται. Το ότι ο κάθε απίθανος έχει άδεια κυνηγιού και οπλοκατοχής, δεν σημαίνει ότι έχει και το δικαίωμα, να αφανίσει τον τόπο από κάθε ζωντανό και πουλί πετούμενο…